Je staat op het punt om af te dalen in een dugout, een stelsel van ondergrondse gangen en kamers, 8 meter onder de grond. In Vlaanderen worden vanaf 1917 steeds meer troepen samengebracht en raakt het landschap meer en meer vernietigd. De troepen vinden maar moeilijk een geschikt onderkomen dicht bij de frontlijn. De Britten beginnen daarom vanaf 1916 met de aanleg van deep dugouts, letterlijk ‘diepe uitgravingen’. Onze dugout is een voorstelling op ware schaal gelijkaardig aan de schuilplaats die de Britten op enkele honderden meter van hier, onder de kerk van Zonnebeke, aanlegden. Beeld je in dat je dagen, soms weken of maanden doorbrengt in dit donkere labyrint onder de grond. Je hoort lawaai van de frontlinie een paar kilometer verderop en voelt de trillingen van de bombardementen als je je hand op de houten wanden legt. Denk er het vocht bij dat van de muren sijpelt, de vuile mannenlijven dicht bij elkaar, ratten, luizen en de geur van de eenvoudige latrines. Om nog maar te zwijgen van de stank die uit de primitieve operatiezaal komt.