Nederlandse huizen werden sinds de jaren ’50 langzamerhand steeds groter en comfortabeler. Kinderen kregen hun eigen slaapkamer en er kwam vaak een voor- en achterkamer. In de voorkamer kon je eten en in de achterkamer verpozen. Sommige huizen werden al voorzien van centrale verwarming of een heuse badkamer met douche of bad. Maar ook waren er nog veel huizen waar alleen beneden stromend water was. Op de slaapkamers was het dan behelpen met een zogenaamd lampe-tstel. In een grote diepe schaal kon je uit de grote kan water schenken zodat je je kon wassen. Vaak hoorde er bij zo’n lampet-stel ook een bakje voor de kam, zeep of tandenborstel en ook die was van porselein gemaakt. Een toilet had je boven toen nog helemaal niet, en daarom stond er bij veel ouderen een pot onder het bed. Nachtspiegel genaamd. Dan kon je 's nachts toch je behoefte doen zonder naar dat ijskoude toilet in de bijkeuken te moeten. En als het koud was had je uiteraard een kruik met warm water in je bed gelegd.