De brede trap is betoverend. In het sierlijke trappenhuis draait u haast vanzelf naar boven. Op de treden ligt zwart marmer – om precies te zijn Namense steen – en stroken rubber die het geluid dempen. Aangekomen op de eerste verdieping is de constructie het best te overzien. De trap draait als een schroef door het hele huis. De centrale as is open en de glanzend chromen leuningen werken als feestelijke serpentines, die de vorm begeleiden. Het binnenvallende licht wordt mooi diffuus door de matglazen ramen waarin een patroon van vierkanten en rechthoeken is geëtst. Aan de wand van het trappenhuis hangt (bent u zojuist) een bronzen masker (gepasseerd). Het is ontworpen door de beeldhouwer John Rädecker, die vooral bekend is vanwege zijn werk aan het Nationaal Monument op de Dam. Rädecker gold in de jaren dertig als een van de meest vooraanstaande beeldhouwers van zijn tijd. Onduidelijk is of en wie dit masker voorstelt. Is het het gezicht van Gé, de jongste dochter van de Sonnevelds, of stond iemand anders model? Ook het 'het leeuwtje' in de woonkamer is van John Rädecker. Dat gaat u zodadelijk zien. De gang op de eerste verdieping is vrij sober. Alleen de kleuren van de deuren bieden afwisseling: grijs voor kastdeuren, lichtgeel voor deuren die naar de kamers leiden. Achteraan de gang is de deur naar de zitkamer.

Bovenaan de trap, tegen het plafond, is nog een stuk van de oorspronkelijke verf te zien. Wilt u hier meer over weten, toets dan A.

A