Door dit aparte trappenhuis werd het woongedeelte van de familie strikt gescheiden van dat van het personeel. Zo genoot de familie de grootst mogelijke privacy. Een dergelijke ver doorgevoerde scheiding was een grote luxe, maar ook ouderwets, 19de eeuws. ‘Personeel had je nodig maar je moest er zo min mogelijk last van hebben.’ Buiten bij de dienstingang hing een bordje ‘bestellingen hier afgeven’ met de tijden wanneer er niet kon worden geleverd, rond de lunch en het diner. Dan waren de meisjes immers te druk om ook nog de deur te openen en de bestellingen in ontvangst te nemen. Dat openen van de deur ging overigens met een knopje vanuit de keuken boven. Ook dat was dus elektrisch! De spullen konden dan in het liftje worden geplaatst en verder getransporteerd. Kom daar nog eens om vandaag de dag in een woonhuis!
Huis Sonneveld is een van de best bewaard gebleven woonhuizen in de stijl van Het Nieuwe Bouwen. De vrijstaande villa uit 1933 werd ontworpen door architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt in opdracht van Albertus Sonneveld, een van de directeuren van de Van Nellefabriek.