Deze garage bood plaats aan twee auto’s, de Plymouth de luxe van meneer, die hij later inruilde voor een Chevrolet, en de Packard convertible van zijn vrouw, een two-seater. Uit deze auto-keuze blijkt ook weer de Amerikaanse smaak van meneer Sonneveld. Meneer werd gereden door een chauffeur. Die woonde niet in dit huis maar kwam wel bijna dagelijks om hem naar de fabriek te rijden. Mevrouw Sonneveld reed zelf. Nu is hier een documentatiecentrum gevestigd waar u zich verder kunt verdiepen in het Nieuwe Bouwen, de familie Sonneveld en de latere eigenaars. Toen de Sonnevelds in 1955 verhuisden werd de consul van België de nieuwe bewoner. Noch de familie Sonneveld noch de consul hebben ingrijpende verbouwingen in het huis laten uitvoeren. De huidige eigenaar, de Rotterdamse Stichting Volkskracht Historische Monumenten, kocht het huis in 1997 en trof het in een redelijk gave staat aan. Deze stichting ging een samenwerkingsverband aan met het Nederlands Architectuur Instituut, met het gevolg dat besloten werd om een museumwoning van het huis te maken. En daarvoor werd het huis in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht. Sinds 2013 verzorgt Het Nieuwe Insituut de openstelling van het huis.