We staan bij ons derde knooppunt, en we zijn aanbeland rond 800 voor Christus. Je kijkt naar een bronzen zwaard, en dat komt uit een graf. Het is opzettelijk kromgebogen, waarschijnlijk tijdens een ritueel om het onschadelijk te maken. Voor een cultuur waarin mensen geloven dat geesten van doden kunnen terugkeren, is dat geen overbodige maatregel. Het graf is van een figuur uit de elite. Zo’n sociale elite, dat is rond 800 een nieuw fenomeen in onze streken. En dat heeft alles te maken met de import van ijzeren voorwerpen. Wapens worden nog vaak in brons gemaakt, zoals het gebogen zwaard laat zien. Dat je hier geen ijzeren voorwerpen ziet, komt omdat ze nog erg zeldzaam zijn in deze vroege ijzertijd. IJzeren objecten bleven ook minder goed bewaard. Hoe dan ook, ijzer zorgt voor een omwenteling. Samen met zout is het een felbegeerde grondstof. De eerste ijzeren voorwerpen worden hier ingevoerd uit Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Door ambitieuze individuen die contacten hebben met machthebbers daar en die door hun handel rijkdom en invloed verwerven. Ze handelen uit eigenbelang, en zonder veel controle van de groep. Als boeren ijzeren werktuigen of zout willen, dan zijn ze van hen afhankelijk. Er ontstaat een elite, en binnen die elite heerst er concurrentie en zijn er statusverschillen. De ijzeren elite krijgt een rijkelijk uitgerust graf. Met daarin nog bronzen wapens en andere luxevoorwerpen.