Eén volledige gouden halsring in vier stukken, fragmenten van nog twee halsringen, een stuk van een gouden armband en 25 gouden munten. Deze Keltische goudschat trof een jong stel uit Beringen aan bij het graven van de funderingen voor hun nieuwe woning. Hun vondst veranderde onze kennis van de 2de eeuw voor Christus, dat is de eeuw vóór de Romeinse bevelhebber en politicus Julius Caesar met zijn leger deze regio veroverde. Zo’n Keltische halsring noemen Romeinse schrijvers in het Latijn torques. Hij wordt gemaakt door topsmeden en is bestemd voor mensen met macht en een bijzondere status. Uitzonderlijk dappere krijgers bijvoorbeeld. Misschien dragen zij zo’n halsring als beschermende amulet? Hoe dan ook, waar we zo’n torques vinden, was er een elite. In de tweede eeuw v.Chr. was dit het geval in deze streek. Het is de tijd waarin de Eburonen hier stilaan een gemeenschap vormen. Er rest ons nog één vraag: waarom is zo’n kostbare schat ooit begraven? Het gebeurde wel vaker dat een ensemble van enkele torques samen met armbanden en munten aan de aarde werd toevertrouwd, dikwijls op een droog terrein nabij een drassige plek. Was het een offer? Aan goden of geesten bij het water? Om een succesvolle veldslag af te smeken? Of een voorspoedige tijd in een nieuwe woning? Of misschien een goed huwelijk?