Dit fijne bekertje uit Lyon speelt de hoofdrol op ons laatste knooppunt. Het voert ons recht naar het ontstaan van Tongeren. Dát verhaal vertellen we eerst. We eindigen straks met het bekertje. Circa 10 voor Christus. In Rome is Augustus keizer. Aan de Rijn, de rand van het rijk, maken Romeinse soldaten zich op om dat Rijk uit te breiden naar het oosten. Zij leven in kampen en hebben proviand nodig, graan bijvoorbeeld. Dat komt onder meer uit deze regio. Het wordt aangevoerd langs nieuwe wegen die het leger aanlegt. Zoals er ook nieuwe Romeinse centra worden gesticht, onder meer om de graanbevoorrading te coördineren. Tongeren is in onze streken het eerste permanente centrum! De soldaten leggen het stratenpatroon aan en maken bouwpercelen klaar. Waarom doen ze dat hier? Omdat de plek gemakkelijk bereikbaar is, via de rivier de Jeker en de geplande of dan al aangelegde weg van Keulen naar Boulogne-sur-Mer aan de Franse noordzeekust. Omdat de leemgrond vruchtbaar is. Omdat er voldoende water is. Op dat soort plaatsen bouwen Romeinen hun nieuwe steden. Vanuit Tongeren – oftwel Atuatuca Tungrorum in het Latijn - dringen er Romeinse invloeden door in de streek, in veel facetten van het leven. Er vestigen zich mensen uit de elite die goede banden hebben met het Romeinse bestuur en er hun huizen bouwen. Atuatuca Tungrorum, heet Tongeren in het Latijn. Maar wat is het verband tussen de stichting van Tongeren en het bekertje? Stel het je zo voor: Romeinse soldaten reizen vanuit Italië naar de Rijngrens via Lyon, de hoofdstad van Gallië. Ze hebben hun persoonlijke uitrusting bij zich. Dat deze beker in Lyon is gemaakt, zien archeologen aan zijn vorm en weten ze dankzij het baksel. We weten óók dat in Lyon dergelijke soldatenbekers worden geproduceerd. Als de Rijnsoldaten vervolgens naar het binnenland trekken, naar Tongeren bijvoorbeeld, hebben ze hun bagage mee. Met daarin bekertjes als dit. Of hoe een bescheiden beker een groot Romeins verhaal vertelt…