Op de plek waar Romeinse soldaten hun kamp opslaan om de eerste Tongerse straten aan te leggen, vinden archeologen opmerkelijk veel varkensbeenderen terug. Hetzelfde fenomeen zien we in Romeinse militaire kampen in Nederland en Duitsland uit die periode. In afvalkuilen van de lokale bevolking uit die periode treffen we daarentegen vooral runderbeenderen aan. En we weten dat Romeinen graag varkensvlees eten. Brengen de soldaten dan hun varkens mee uit Italië, bijvoorbeeld als gepekeld vlees? Vermoedelijk niet. Waarschijnlijk leveren lokale kwekers de dieren, al dan niet onder dwang. De Romeinse cultuur beïnvloedt al snel de eetgewoonten van de Tongerse bevolking, het eerst bij de elite. Die haalt ook andere Romeinse goederen in huis, zoals aardewerk. En na één generatie zien we ook in de huizenbouw de eerste Romeinse elementen, zoals een kelder, een open binnenplaats, een zuilengalerijtje, een pannendak, muurschilderingen… De bouw zelf blijft traditioneel, met hout en leem. Wie wil tonen dat hij mee is met de moderne cultuur, laat graag zien dat hij de Romeinse levensstijl kent en er een aantal elementen uit overneemt. Er ontstaat dan ook een mengcultuur. Plaatselijke elitefiguren werken ook graag samen met de Romeinen. En omgekeerd.