Dit glazen zalfpotje – uiterst rechts in de vitrine - met zijn nog originele inhoud brengt ons heel dicht bij de Romeinse tijd. Het is alsof iemand er zo meteen met een spatel wat zalf uit zal halen. Om zich te verzorgen of om medische redenen. Die zalf zal op een stenen plaatje – je ziet er hier zo één – worden uitgestreken. Waarvan de zalf uit het flesje ooit is gemaakt, kunnen we nog achterhalen: fijn zand, dierlijk beenweefsel, kruiden en ook zink, het werkzame ingrediënt van een oogzalf. Spiegels behoren in de Romeinse tijd tot de uitzet van vrouwen die ze zich kunnen permitteren. De spiegels zijn niet van glas, maar van brons of zilver. Vrouwen zien daarin het liefste een bleke huid weerspiegeld, roodgemaakte wangen en lippen, en grote ogen. Die kunnen ze accentueren met zwarte as of houtskool. Erg belangrijk is ook een verzorgd kapsel, dat bij voorkeur de mode volgt. Met haarnaalden houden ze het haar op z’n plaats. Ga nu naar de rechter vitrine en geef je ogen de kost: daar zie je Romeinse juwelen en andere sieraden die in en om Tongeren zijn gevonden: armbanden, halssnoeren, ringen, oorringen. Vooral vrouwen dragen ze. Mantelspelden om kleding vast te maken draagt zowat iedereen. Je toont er ook je status mee: sommige exemplaren zijn alleen functioneel, andere zijn bewerkt en kostbaar.