Wat we hier zien, is gemaakt van vuursteen, de steensoort die ook neanderthalers al bewerkten. Maar déze smalle klingen zijn het werk van de homo sapiens, onze voorouder. Zowat 15.000 jaar geleden komen deze nieuwkomers uit het zuiden naar onze streken. Het landschap lijkt dan op een schrale toendra, met grote open vlaktes. Kuddes paarden en rendieren doorkruisen ze, groepjes jagers kennen de trekroutes van de dieren, volgen ze en doden ze met hun ingenieuze wapen: een speer met speerdrijver. Met hun buit keren ze terug naar hun kamp. Dat slaan ze graag op in een omgeving met veel kwaliteitsvuursteen, bijvoorbeeld aan de Maas. En zo komen we terug bij de smalle klingen. Onze verste voorouders beheersen een efficiënte techniek om uit één brok vuursteen een reeks klingen te kappen, in serie. Dat maakt hun zoektocht naar vuursteen rendabeler. De klingen zijn aan twee kanten vlijmscherp en worden gebruikt om mee te snijden. Ze worden wel snel bot en dan moet je ze aanscherpen. Van de klingen maken de rendierjagers ook weer andere handige werktuigen: stekers om van een gewei van een rendier speerpunten te maken, schrapers om huiden schoon te krabben. Zo kun je er kleren van maken, en tentzeilen. Voor je tijdelijke kampement. Want ook deze mensen leven nog als nomaden.