Je kijkt. Ik voel je kijken, je ogen tastorganen, mijn lichaam waakzaam oog. Ik ben hier niet als vrouw met vriendschap en verlangen ik ben een manier om naar jezelf te kijken. Je ogen meten afstand en belijning de draaiing en de vlakken om uit te komen bij jezelf je tafel met penselen, je spiegel en die brutale voet je lichaam in de jas tegen de stoel. Alleen ikzelf ben zonder spiegelbeeld terwijl ook ik kan reflecteren. Nu ik de toegang ben geworden tot jouw egodocument waarin ik eeuwig jong en mooi het meervoud van je blik onthul is desondanks te zien hoe ik vanuit mijn ooghoek door je heen kijk en jou allang heb opgemeten.